بنشين! شعر بخوان
بنشين! شعر بخوان با هم شعر می خوانیم! من اوّلشو می گم، عسل بقیشو. (رنگ قرمز گفته های عسله)
تُپُلویم ؟
توپولو
صورتم ؟
مثل هولو (هلو)
قد وبالام؟
کوتاهههه
(من توی دلم میگم کوتاه نه عزیزم، قربون قد رشیدت)
چشم وابروم؟
سیاهههههه (با مقدار قابل توجهی ناز و کرشمه)
(من خودم کنترل میکنم شیرجه نزنم روی عسل)
مامان؟
خوبی دایم (دارم)
[آیکون مادری ذوق مرگ شده] در حالی که به شکلی آشکار، کنترلم را از دست داده ام.
می شینه
توی هونه (خونه)
می بافه؟
دونه دونه
می پوشم؟
خووشجل می شم (خوشگل)
مثل؟
یه دشته گول می شم. (دسته گُل)
ومن مانند جن زده ها روی زمین می افتم و هم زمان جیغ می کشم: ای خدااااااا عسل بیا بخورمت!
و چهار دست وپا، مثل ببر وحشی به سمت عسل حمله ور می شوم و از نوک پا تا فرق سرش را نوش جان می کنم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
شیرین زبون و خوشمزه خودمه 
شما هم به جاي ما اون دوتا جوجه را بخورین
يه پرس هم به ما بدين
وای دستت درد نکنه ایشالله که گره های زندگیت باز شه از دست این تبلیغات راحت شدم
ولی میبینم که وقتی میخوایم نظر بذاریم برای شما هم این تبلیغات میاد
ببین تنظیمات درسته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ماشاالله ش .. 
