معجزه های مامان و بابا

 با هم  شعر می خوانیم!  من اوّلشو می گم، عسل بقیشو. (رنگ قرمز گفته های عسله) تُپُلویم ؟ توپولو  صورتم ؟ مثل هولو  (هلو) قد وبالام؟ کوتاهههه (من توی دلم میگم کوتاه نه عزیزم، قربون قد رشیدت) چشم وابروم؟ سیاهههههه (با مقدار قابل توجهی ناز و کرشمه) (من خودم کنترل میکنم شیرجه نزنم روی عسل) مامان؟ خوبی دایم (دارم) [آیکون مادری ذوق مرگ شده] در حالی که به شکلی آشکار، کنترلم را از دست داده ام. می شینه توی هونه (خونه) می بافه؟ دونه دونه می پوشم؟ خووشجل می شم (خوشگل) مثل؟ یه دشته گول می شم . (دسته گُل)   ومن مانند جن زده ...

* سكانس اول: صدايشان از توی اتاق پذيرايی می آيد... پدر و دختر غش غش ميخندند پر سر و صدا و هيجان انگيز...بازی ميكنند... گرگم و گله میبرم ...  بيا و ببين!!! ** سكانس دوم: می خواهيم بازی كنيم مثلا... عسل يک دسته كتاب می آورد ميگذارد جلويم... يكی يكی مي دهد دستم ...به نوبت و میگوید بخووون... لحظه ای بعد میخواهد خودش بخواند و داستان سرسره شروع میشود. میشولک و می می نی و حسنی همه می روند سرسره بازی!!!! ** *سكانس سوم: سفره ی شام را پهن كرده ام... عسل را مينشانم ظرف غذايش را ميگذارم جلويش... همانطور كه يكی در ميان قاشقش را نيمه پر ميرساند به دهان مبارک من هم گاهی لقمه ای دهانش ميگذارم... قاشق آخر را با دست پس ميزند كه يعنی سير شدم و از...

دخترم سلام. روز بدی بود دیروز...از همچین روزهایی کم داشتم...و اینم یکی از بدهاش بود... خسته ام مادر...خسته از تموم روزی که گذشت...از تموم بی حوصلگی های من و تو...از تموم بدقلقی هامون...از تموم لجبازی هامون....از ظهر نخوابیدن هامون...از با هم کلنجار رفتن هامون...از پروژه های تمومی ناپذیر دستشویی رفتن...از چشم در چشم هم دوختن و صدای هم رو نشنیدن...از فریاد...از جیغ های رنگ و وارنگ...از قهر و آشتی کردن هامون...از بوس و بغل هامون...از به هم قول دادن هامون...از زیر قول زدن هامون...از عصبانیت هامون ...از کم اوردن هامون....خسته ام...خیلی خسته...از خستگی هام...از غر زدن هام...از همه چیز خسته ام مادر جان... یک روز بد پر از نق  نق و ...

اپیزود 1: عسل:  مامان لییییلا بریم سوسوله بازی (سرسره بازی) من: باشه دخترم بریم. عسل: صلا ببریم (صدرا پسر خالش) من: باشه عزیزم ببریم.   اپیزود 2: عسل: مامان لیییییلا بریم سوسوله بازی من: فردا میریم عزیزم. عسل: کی ببلیم؟ (کی ببریم) من: پارسا ببریم (پسر عمش) عسل: نه پاشا بزگه (پارسا بزرگه) من: حسین ببریم. ( پسر عموش) عسل: نه حسین گیه میتنه (حسین گریه میکنه) من: محمد ببریم (پسر عمش) عسل : نه ممد کوچوله میفته (محمد کوچیکه میافته) من: پس کی را ببریم عزیزم؟ عسل: صلا ببریم صلا خوبه گیه نمیتنه. (صدرا ببریم، صدرا خوبه، گریه نمیکنه)   اپیزود3: عسل: مامان لیییییلا کیتاب بخوون (کتاب بخون) ...

سلام بر حسین (ع) و یارانش. "حسیـــــــــــــــــــــــــن "   نیامد که اشک ما را جاری کند... و نرفت که ما را دلتنگ خود کند... نیامد که ما را سیاهپوش کند... و نرفت که کبودی بر روی سینه ما به جای بگذارد! آمد که امید دوباره دل آدم و فرزندان آدم باشد!  آمد که درهایی که عقل با منطقش بر روی تو بسته بود .. با عشق باز کند!  و در این بین عقل را به سخره گیرد... شاید آمد که بگوید همیشه درمان رفع عطش آب نیست... آمد که بگوید لازم نیست برای سقا شدن دست داشته باشی!  لازم نیست برای شهید شدن جوان بالغی شده باشی... عبدالله سه ساله هم می تواند...حتی یک طفل شیرخوار 6 ماهه هم می تواند... آمد که بساط ما را بر هم زند!...

اینروزها که خدا با وجود یه فرشته کوچولو زندگی مارو نقاشی کرده این فرشته خانوم هم بیکار ننشسته و هرروز از خودش هنری در میکنه. عشق اینروزهای دخترک من بعد از اب بازی و رنگ بازی جعبه ی مداد شمعی هاشه و میتونه یک ساعتی با  یه کاغذ و چندتا مداد سرگرم بشه. البته بجز نقاشی روی کاغذهاش روی تمام بدن خودش هم نقاشی میکشه. و تند وتند هم به خودش میگه میدادی شدم یا  چه نازه چه گشنگه امروز میخوام اخرین اثار هنری پیکاسوی خونمون رو اینجا به یادگار بگذارم.   وقتی ازش پرسیدم این چیه کشیدی؟ جواب داد مایی!! (همون ماهی خودمون) وقتی اینارو میکشید زیر لب با خودش میخوند: "به به ماهی..." چند بار هم نشون من داد و برام گفت که ماهی ها با هم دو...

حتما دوستانی که با ما آشنا هستن کمی تا قسمتی به اخلاقیات دخترکوچولوی من آشنا هستن اما اینهارو برای خودم مینویسم و هم برای کسانی که ممکنه بعدها برای کسب تجربه به این خونه ی کوچیک سری بزنن . عسل کوچولوی من از دسته بچه های فعال با انعطاف پذیری زیاد است و این انعطاف پذیری زیاد یعنی کمتر نظم پذیر است و سخت میشود به زندگیش نظم داد. در عوض تا دلتان بخواهد احساساتی و گرم است. در بعضی مواقع چنان مهربان میشود که هزارجور قربان صدقه تان میرود و ناگهان با کوچکترین مخالفتی چنان آتشفشان خشمش فوران میکند که سخت بتوان در این گیر و دار از جزغاله شدن گریخت. هرچند که بطور کلی خوش خلق است اما زیاد نباید مخالفت با رفتارهایش را علنی اعلام کرد. از طرفی گستره ت...

سفر بودیم...برگشتیم حالا، اما چیزی جامانده...روحمان...در ان همه زیبایی و سکوت و ارامش مطلق... غرق شدیم در عظمت پروردگار ... خیلی خوب بود ...خوب که نه در حقیقت عالی بود. همسفران خوب و سادگی و کلی تجربه . صبح روز چهارشنبه راهی شدیم. مقصد پاوه و جوانرود در استان کرمانشاه. چهار ساعتی راه بود که البته برای ما تا شش ساعت به درازا کشید از بس هرجا عشق کردیم ایستادیم و ذره ذره نوشیدیم ان همه زیبایی و خنکی و طراوت را...  نرسیده به پاوه روستاهای زیبایی بود که البته بار اول نبود انجا میرفتیم اما این بار کجا و ان دفعه کجا. بار قبل من باردار بودم و همین باعث شد نتونیم زیاد بچرخیم. اما اینبار از کل بودنمان در ان تکه از بهشت خدا لذت بردیم. ...

وقتی خانه دار هستی (یعنی در خانه می مانی)، خانه ماندن لطفی ندارد. صبح بلند می‌شوی، خودت را کش و قوس می‌دهی و توی دلت می‌گویی «خب... این هم یک روز دیگه. امروز چی کار کنیم؟» و باز مثل دیروز، مثل روز قبل، مثل همه روزهای دیگر. اما وقتی شاغلی، روزهای خانه ماندن مثل یک ضیافت ویژه هستند. صبح بلند می‌شوی، ساعت را می‌بینی و یادت می‌آید که امروز لازم نیست از جا بپری و بزنی بیرون. دلت می‌خواهد کلی غذاهای جدید درست کنی، کتابهای تازه بخوانی، بازی‌های خوب بکنی. دلت می‌خواهد بیدار کردن دخترت را یک ساعت طولش بدهی، دوتایی بروید حمام و کلی بازی کنی. دلت می‌خواهد این روز ویژه را پر کنی از شادی ...

دوستت دارم عشق کوچولوی من ،   تولدت مبارک   و دعای من بدرقه ی راهت تا همیشه ...  از همه ی دوستان بابت تبریکات پر مهرشون ممنونم ببخشید وقت نشد کامنت هاتون و جواب بدم.  متأسفانه نتونستم خیلی خوب عکس بگیرم از بس که این دخترک مشغول بازیگوشی بود و یکجا بند نمیشد اما خب خدارو شکر به همه خیلی خوش گذشت و فیلمش هم خیلی خوب از کار دراومد. این دوتا گل محمد صدرا و محمدرضا پسرخاله های گل عسل هستن   تولدش تم خاصی نداشت و فقط به خاطر اینکه خودش از توی البوم قنادی این زنبور و انتخاب کرد کیکش این مدلی شد وگرنه من خیلی از چهارچوب خاص خوشم نمیاد. تزئینات خوشگله نههههههههه؟؟؟؟؟؟؟ ...